Liebe Frau Krauss

Sevgili Bayan Krauss

Bir adam taşınmak üzeredir. Eski evindeki duvar kağıtlarını kazır ve duvarları kazırken sadece kağıt katmanlarındaki gizli hikayeleri ortaya çıkarmakla kalmaz; aynı zamanda spatulasıyla kendi yaşamından da bölümler kazır, bu sırada yalan söyler, söver, neşelenir, gözyaşı döker ve içini döker.

Adam (bir ihtimal) delidir; ev sahibi Bayan Krauss bir sandalyeye bağlamış ve birazdan spatulayla onun derisini de yüzmeye başlayacaktır. Ama belki de bunu sadece hayal ediyordur; intikamını sadece evden alır ve böylece bazen üzücü, bazen umut verici yaşantısını savunuyordur. Sevgili Bayan Krauss hep içinde bulunduğumuz andan bakarak varolanı anımsamaya dair bir oyun. Yaşama dair bu dünyayı, bir zamanlar yaşadığımız bu küçük alanı terk etmeye, varlığımızın küçücüklüğüne dair bir oyun.

Bu dünyayı tertemiz terk ediyoruz, tıpkı kira sözleşmelerinde oturduğumuz evi boyanmış, süpürülmüş ve temizlenmiş bir şekilde bırakmayı taahhüt ettiğimiz gibi.