Recep Bilginer

Biyografi

(Adana, 1922 – Ankara, 17 Haziran 2005) Oyun yazarı. 1940 ’ta Konya Lisesi ’ni bitirdi. Bir yıl İstanbul Gazetecilik Enstitüsü ’nde okudu. Askerlik dönüşü Vatan gazetesinde çalışmaya başladı (1944). 1946 ’da Düşünce ve 1953 ’te Yeni Çağ adlı edebiyat ve kültür dergilerini yayımladı. İstanbul Şehir Meclisi ve Daimi Encümen üyeliği (1950- 55), İETT Belediye Meclisi denetçiliği (1955- 60) yaptı. On yıl İstanbul Gazeteciler Cemiyeti yönetim kurulu üyeliği görevini sürdürdü (1950- 60). Bu yıllarda yayımcılık da yaptı; 1951- 53 arasında Akın, 1961- 63 arasında Tasvir adlı günlük siyasi gazeteleri çıkardı. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu üyesi olan yazar, Tiyatro ve TV Yazarları Derneği başkanlığı ve Gazeteciler Cemiyeti başkan yardımcılığı görevlerinde bulundu.

Edebiyata şiirle başlayan Bilginer daha çok oyunları ile tanındı. Türkiye ’nin sosyal sorunlarını toplumcu bir anlayışla yansıtan oyunlar kaleme aldı. İstanbul Şehir Tiyatroları ’nda 1964 ’te sahneye konulan ve büyük ilgiyle karşılanan İsyancılar adlı oyununda, kendi deyişiyle, yönetim çarkı ile ilişkiler içinde, haksızlığa karşı direnme silahından yoksun kalan köyün yaşamından derin çizgiler ortaya koydu. Giderek dramatik yoğunluğu artan, teknik ustalık ve etkili bir gerçekçilikle, çoğunlukla Güney Anadolu köylerinin yaşamını işledi. Bir yazısından dolayı 1947 ’de üç ay kadar cezaevinde kaldığı döneme ilişkin anılarını Hapisliğim (1981) adlı kitabında topladı. “Gazeteciden Dost” (1962), “Utanç Dünyası” (1968), “Kardeşler Köyünün Üç İhtiyarı”, “Misafir”, “O Kadınlar”, “Sevdiğim Adam” (1990) gibi oyunlar, basılmadı. “Zaferden Sonra” (1993) adlı basılmamış bir de senaryo çalışması bulunmaktadır. İsyancılar (yön. A. Palay, 1965) filme alındı.

Ödülleri: Utanç Dünyası ile 1968/1969 İlhan İskender Armağanı; Yunus Emre ile 1976 Yunus Emre İlme Hizmet Vakfı Yunus Emre Büyük Sanat Ödülü; aynı oyunla 1980 TDK Oyun Ödülü.

Kaynak: Tanizmat’tan BUgüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi