Passengers

Yolcular

Oyun, sekiz ayrı hikâyeden oluşur ve eski bir otobüs terminalinde geçer...

1 - Bekleyiş : Walter, Jane’e ne kadar zamandır ölü olduklarını sorar. Jane kendini bildi bileli terminaldedir. Öte yandan Howard bu konuşmadan son derece rahatsız olmuştur. Ölmediğini kanıtlamak için karısına telefon etmeye gider. Jane ve Walter arasında bir yakınlaşma olur. Ama Walter’ın karısının terminale gelerek unutulan evrak çantasını getirmesiyle gerçek yüzlerine çarpar...

2 - Bebek Ayak Frank : Clara ve Frank bir otobüs soygunu plânlamaktadır. Hayatı boyunca ezilmiş ve başarısızlığa uğramış olan Frank, bu soygunla hayatında yeni bir sayfa açacak ve karısının da saygısını kazanacaktır. Tüm plân üzerinden titizlikle geçerler, ancak bu sırada terminale yanaşan otobüsün şoförü soyuldukları haberini getirir...

3 - Eski Arkadaşlar : Fred, terminaldeki çöpleri toplayan Evsiz Kadın’ın eski lise arkadaşı olduğunu anlayınca, aralarında sıcak, eski güzel günlerin yâd edildiği bir diyalog geçer. Her ne kadar artık başka dünyaların insanları olsalar da, bu eski arkadaşlık, aralarındaki tüm farkları silerek onları kısa bir süre için bile olsa buluşturur...

4 - Daha Güzel Bir Dünya : Audrey terminalde yere yatar. Ernest ona aldırmayıp banka oturunca, kadın onu duyarsızlıkla suçlar. Bu sırada gelen Marsha da kadını destekler ve birlikte Ernest’i cezalandırmaya, dövmeye ve sözleriyle taciz etmeye başlarlar. İçeri gelen polis memuru Al’dan yardım istemeye kalkan Ernest, kötü bir sürprizle karşılaşır. Çünkü Audrey, Al’ın karısı, diğer kadın da annesidir. Ve o da bu şiddete katılır. Ernest pişmanlığını belirterek bir daha insanlara karşı ilgili ve duyarlı davranacağına söz verir ve ellerinden kurtulur...

5 - İşte Harry : Mr. Wade morgdaki karışıklık sonucunda cenaze töreninde Mrs. Evans’ın kocası yerine sirk palyaçosunu karısına teslim etmiştir. Şimdi bu tatsız olayı telâfi etmek için Mr. Evans’ın küllerini kadına teslim edip palyaçonun cesedini alacaktır. Mrs. Evans son derece adil, metanetli, mükemmel bir eş portresi çizer. Hatta Mr. Evans’ın cebinden çıkan ve başka bir kadına alınmış olan bileziği gördüğünde bile bu tavrını bozmaz. Ama Mr. Wade gider gitmez merhum kocasının küllerini çöp kutusuna atıp küfreder ve yeni hayatına yelken açar...

6 - En Mutlu Gelin : Bobby eski kız arkadaşı June’u düğün töreninden kaçırmıştır. June zengin bir avukatla evlenecektir, ama Bobby’nin bu romantizmi onu çok etkilemiştir. Yine de çok geçmeden ikisi de tamamen ayrı dünyaların insanı olduklarını anlarlar. June’un söylediği hamile olduğu yalanı da genç adamın veda etmesi için yeterli sebep olur. June düğün töreni için hâlâ geç kalmadığını düşünerek terminalden ayrılır...

7 - Pişmanlık Duymadan : Terminal yıkılacaktır. Gişede bilet satan Laura ile otobüs şoförü Mace yemeklerini paylaşmaktadır. Laura bekârdır, Mace ise oğlunun ölümünün ardındaki süreçte karısından boşanmıştır. Şimdi işlerini de kaybetmişlerdir. Mace birlikte olmalarını teklif eder, ama Laura kanserdir ve ömrünün son günlerinde birine bağlanmak istememektedir. Böylece her ikisi de kendi yollarına gider...

8 - Son Otobüs : June, Al, Mace ve Evsiz Kadın ölmüş, Araf’ta son otobüsü beklemektedirler. Hepsi de tuhaf tesadüfler sonucunda hayatlarını kaybetmiştir. Hayatın anlamını tartışırlar. En çok neyi sevdiklerini hatırlarlar. Birbirlerine destek olarak yeni yolculuklarına çıkmaya hazırlanırlar...

Oyun, bir otobüs terminalinde gelip geçen çeşitli insanlar, durumlar ve hayatlar üzerine, sekiz ayrı hikâye çerçevesinde eğlenceli ve sürükleyici bir komedi çizgisinde kurgulanmıştır. Her küçük hikâye kendine ait bir tema ve çatışma barındırır. İnsanların çeşitli evrelerinin, özlemlerinin, kayıplarının, arzularının ve düşlerinin kuklası olduğunun anlatıldığı bir terminalde geçen oyunda, hayatın her şeye rağmen güzel ama beklenmedik şekilde kısa olabileceğine, bazen hüzünlü, bazen komik, zaman zaman da can acıtan yanına vurgu yapılır. Sevgi, arkadaşlık, gençlik, yaşlılık, ölüm, yaşam, yoksulluk, zenginlik, intikam, aldatılma, geç kalma, yok olma gibi duyguları sürpriz sonuçlarla ele alır. Bir yandan insanın geçici ve ikircikli bir varlık olduğuna vurgu yapılırken diğer yandan da insanı insan yapan değerler yüceltilir. Kimileri rastgele, kimileriyse bilinçli bir şekilde bir araya gelen insanlar, bu mekânda bulundukları kısa süre içinde kimi zaman hayatlarının dersiyle, kimi zaman kaderlerinin değiştirilebilirliği ya da değiştirilemezliğiyle, kimi zaman da tesadüflerin yarattığı güzel anlarla karşılaşırlar. Bazıları buradan hayal kırıklığı, bazılarıysa umutlar ve plânlarla ayrılır. Ama hayatın tesadüfler üzerine kurgulandığı, terminale gelen dört kişinin ölüp, Araf’ta karşılaşmalarıyla vurgulanır. Zaten terminalin kendi de gerçek hayatta bir Araf’tır. Yani ne terk edilen şehre, ne de varılacak noktaya aittir. Geçiciliği ve belirsizliği temsil eder. Beklenilen, hesaplaşılan ve umut taşınan bir yerdir...

İnsan olarak bu dünyada geçirdiğimiz zamanın değerini çarpıcı hikâyelerle hatırlatmaya çalışan, iki orta yaşta, iki daha genç oyuncudan oluşan kadrosu ile oyunculara farklı rolleri oynama, izleyiciye de eğlenceli ve sürükleyici bir komedi izleme zevki veren başarılı bir oyun.