Consensual

Bir lisede öğretmenlik yapan Diane, yedi yıl önce 22 yaşında bir rehber öğretmenken büyük bir hata yapmıştır. O dönemde 15 yaşında olan mutsuz, sorunlu ve ilgiye muhtaç öğrencisi Freddie ile fazla yakınlaşmış ve bir gece birlikte olmuştur. Yedi yıl sonra, artık tecrübeli bir öğretmen olarak son sınıf öğrencilerine cinsellik ve sağlıklı ilişkiler dersi vermektedir. Ayrıca evli ve ikinci çocuğuna hamiledir. Bu sırada, o geceden beri görmediği Freddie çıkagelir. Hayatta aradığını bulamayan Freddie, başarısızlığını ve mutsuzluğunu yedi yıl önceki bu olaya bağlayarak Diane’i polise ihbar etmiştir. Diane iyi niyetinin, Freddie ise bedeninin istismar edildiğini düşünmektedir. Ancak iki tarafın da hikâyesini dinleyip geçmişe döndükçe haklı ve haksız, suçlu ve mağdur birbirine karışmaya başlar. Hiçbir şey siyah beyaz değildir.

Bu arada arka planda son derece enerjik bir sınıf ortamında meraklı gençlerin sorularına, sorunlarına, kaygılarına ve fikirlerine tanıklık ederiz. Günümüzde ergenlik çağındaki öğrencilerin internet ve sosyal medya nedeniyle cinsellikle ne kadar erken tanıştığı ve bunun sonuçları gözler önüne serilir. Hatta belki de artık her şeyin göz önünde yaşandığı çağımızı temsilen, öğrenciler de olan biteni devamlı bir köşeden izler. Çevre etkisiyle kendilerini erkenden büyümeye, hazır olmadıkları ilişkilere girmeye mecbur hissetmeleri, verdikleri tavizler, karşılıklı rızayı sorgulayışları, birbirleriyle iletişimleri, cinsiyet ayrımcılığı, kadınlara bakış açıları, aralarındaki acımasızlık, dedikodu ve ukalalık en gerçek hâliyle yansıtılır.

Oyun ilk kez 2015 yılında İngiltere’de National Youth Theatre tarafından sahnelendi.

Genç İzleyiciye Yönelik En İyi Yeni Oyun dalında Yazarlar Birliği (Writers’ Guild) Ödülü sahibi olan Evan Placey, bir röportajında şöyle diyor: “Oyunlarımda ahlaki bir ders ya da mesaj yok. Herhangi bir cevap da yok. Cevaplar bende değil. Ama belki oyunlarım, gençleri cevap bulmaya teşvik eder. Bunu yapması gereken onlar. Gelecek onların. Yetişkinleri göz ardı ediyorum: anne babaları ve öğretmenleri. Ben genç izleyiciler için yazıyorum, bekçileri için değil. Yetişkinler genellikle dünyayla ilgili kararlarını çoktan vermişlerdir. Gençler ise hâlâ sorguluyor ve karar vermeye çalışıyordur.”

Basından…

“Beyninizi zonklatıyor, kanınızı kaynatıyor.” – Time Out

“Cinsellik ve gençlikle yüzleşen bir bakış. Hem çok önemli soruları gündeme getiriyor hem de muhteşem bir mizah ve samimiyet barındırıyor.” – Broadway World

“Sadece kişilerin anlattıkları üzerinden yürüyen hikâye, son ana kadar izleyicinin merakını canlı tutuyor. Sonunda içimizde herkes adına bir hüzün uyandıran, dokunaklı bir öykü.” – The Buzz From Sydney

“Cevaptan çok soru sunan oyun, izleyiciyi baştan sona sürükleyen bir Pandora’nın kutusunu açıyor. Bittikten saatler sonra bile hâlâ başım uğulduyor.” – Upstaged Reviews

“Titizce gözlemlenmiş, zekice tasarlanmış, insanın içine işleyen, duygusal ve düşündürücü bir oyun. Suçluluk ve masumiyet, kurban ve suçlu algılarımızı sarsıyor.” – Australian Stage