Song From Far Away, A

“Yalnızca çıkardığımız seslerin arasındaki boşluklarda varoluyoruz.
Nihayetinde hepimiz sözümüz kesilerek ölüyoruz.
Pauli, senin artık bir sesin yok.
Bir tek iz bile bırakmadan, kayboldun gittin.
Nefes al
Nefes ver
Nefes al
Nefes ver”

Bu “bir yas mektubu”. Uzun bir baş başalık hâli. Şehirlerarası bir varoluş sorgulaması.

Kanırtılarak yaşanan, inatla bitirilen bir ilişki, kopuk bir aile, özgürlük arayışı, bağlılık, bağımlılık, şehirlerin kaosu, unutulmaz bir karşılama ve ölüm.

Eğer insan gerçekten isterse, biriyle bağ kurmak için hiçbir zaman geç değildir. Bazı bağlar ölümden sonra bile kurabilir.
Hiçbir zaman “tam anlamıyla” bir bağ kuramadığı erkek kardeşinin ani ölüm haberiyle, NewYork’tan kalkıp, doğduğu ve büyüdüğü Amsterdam’a gelen bir banker.

Bir oda.
Bir yalnızlık.
Yalnızlığa eşlik eden bir piyano.
Aile, ilişkiler, şehirler, barınamama…
Hem kendiyle, hem ölümle, hem hayatla dürüst bir yüzleşme.