My Child

Kadın eski kocasına çok kızgındır. Hafta sonu görüşmek için aldığı oğluna göz kulak olamamış ve çocuğun ( 9 yaşında) kolu yaralanmıştır. Kadın nefret ettiği adamı ihmalle suçlar ve bu durumu çocuğu babasına hiç göstermemek için kullanacağını söyler. Bu arada zaten çocuğun babasının büyük bir olasılıklı başkası olduğunu ve evlilikleri sırasında adamı aldattığını rahatça itiraf eder. Çocukta babasından uzaktır ve yeni babasını – kadının yeni kocasını- sevmektedir. Bu yeni baba zengindir; çocuğa adamın alamadığı güzel hediyeler almaktadır. Adam hayatta başarısız olmuştur. Acaba bu başarısızlığın nedeni kendi anne ve babasının onu yetiştiriş tarzı mıdır? “Kendinden önce başkalarını düşün.” “Sana tokat atana öteki yanağını da çevir ve bir tokat daha atmasına izin ver,” tarzında bir eğitimdir bu. Oğlunu görememe korkusuna kapılan adam kendini çaresiz hisseder ve oğlunu kaçırır…

Çevirmenin notları :

3 Mayıs 2007 ‘de Londra’da Royal Court’ta oynanmaya başlayan oyun yazarın ilk oyunu. Daha çok metin okuma tarzında ve yazar bu okumanın hızlı yapılmasını öneriyor. Böylece izleyicilere konudan uzaklaşma ve kendi deyişiyle “ertesi günkü alışveriş listesini düşünme” fırsatı vermiyor. Oyuncular sahneye girip çıkmıyorlar. Hatta bazıları seyirci arasında yer alıyor. Aile içi şiddet, çatışma, yanlış anlama ve anlaşılma gibi konulara değinen eserde iyi kötü, yanlış doğru iç içe. Örneğin başta seyircinin yakınlık duyduğu baba sonra oğlunu kaçırıyor ve zorla kollarını bağlayarak rehin alıyor ve kötü durumda olan kolunu doktora götürüp göstermiyor. “In Yer Face” tiyatrosunun ilginç bir örneği.