Peur, La

İrene zengin bir avukat olan Fritz  ile evli ve iki çocuk sahibidir. Evliliğinin sekizinci yılına kadar iyi bir anne, iyi bir eş olmayı başarmıştır. Ancak kocası Fritz tüm gücüyle avukatlık mesleğinin yoğun çalışmalarına vermiştir kendini. Bu arada irene Edouard adlı ünlü bir piyanistten piyano dersleri alırken, aralarında bir yakınlaşma başlar. Ancak bir gün bir kadınla karşılaşır ve kadın onu erkeğini çalmakla suçlar. İrene’i tehdit etmeye, ondan şantajla para sızdırmaya başlar. Her şeyi kocasına söylemekle sıkıştırmaktadır. İrene müthiş bir psikolojk baskı altına girmiştir. Kocasına itiraf da edemiyordur. Artık büyük bir bunalım içindedir. Kocası Fritz ailesinin dağılmak üzere olduğunu görür ve korku içinde bazı önlemler alır. Şantaj yapan kadını İrene’i izlemek ve onu gerçeği söylemeye yönlendirmek için o tutmuş, görevlendirmiştir. Bu gerçeğin İrene tarafından anlaşılması durumu daha da güç bir hale sokacaktır. Fritz yaptığı her şeyi korkudan yapar. İrene ise hatasının bedelini korku ile öder. Fritz’in istemeden ödettiği bir bedel gibidir belki ama İrene utanır, korkusu samimiyetinden, sevdiğindendir.

Stefan Zweig’in kaleme aldığı bu öykü, yani “Korku” başlığı altında başarıyla Elodie Menant tarafından sahnelenen oyun; şekli ve biçimi olmayan bir duygu olan korkuyu, çok etkileyici sahneler içinde izleyiciye aktarıyor. Burada duygusal yanı ağır olan bir psikolojik yapı, bunalımlara sürükleyen ve hatta sevginin, aile yapısının çökmesine neden olan karmaşık etkileşim ve davranışlar, gerçekten de komplike olmayan bir stil içinde aktarılmış ve sahnelenen diğer ülkelerde izleyicinin büyük ilgisini çekmiştir. Bilindiği gibi Stefan Zweig’in hikâyelerindeki karakterlerin bu kadar sağlam olmasının en önemli nedeni, bu karakterleri yaratırken yakın dostu olan Freud’un fikirlerini almış olması, neredeyse karakterleri beraber oluşturmuş olmalarından da kaynaklanmıştır.

Alt Sahne, İstanbul (2018-2019; 2019-2020)