Bear & The Proposal, The

Oyun tek bölümden oluşmaktadır. 1900 yılında, Anton Çehov ve Konstantin Stanislavski’nin tanışmasından, Martı’nın sahnelenmesinden sonraki yaratım dönemlerini görmekteyiz. Anton Çehov daha önce Korsh ve Krasnoe Selo Tiyatroları’nda ilk gösterimlerini yapmış Ayı ve Teklif oyunlarını yeniden ele almış, son taslakları temize çekmeyi yeni bitirmiştir. Oyunun kostümlü provasını kendi aralarında, yönetmen Konstantin Stanislavski ve aktrist Olga Knipper ile birlikte Moskova Sanat Tiyatrosu sahnesinde yapacaklar, Çehov da Luka ve Çubukof karakterlerini canlandıracaktır.

Anton Çehov yirmi sekiz yaşındayken ilk taslaklarını yazdığı Ayı ve Bir Evlenme Teklifi isimli kısa oyunlarında dönemin Rus toplumunu, sosyo-ekonomik çalkantılar, geç kalmışlık, evlilik ve kişilik çatışmaları üzerinden eleştiriyordu. Yazarın yaşadığı zamanda bu iki oyunun ilk gösterimleri Rusya’da Korsh ve Krasnoe Selo tiyatrolarında yapılmış fakat tıpkı yazarın Moskova Sanat Tiyatrosu’ndan önce başka tiyatrolarda sahnelenmiş diğer eserleri gibi başarı sağlayamamıştı. Çehov’un mükemmeliyetçi anlayışı doğrultusunda bu iki kısa oyun da defalarca yeniden yazılmış ve bugünkü son formlarına bu şekilde ulaşmıştı. Çehov’un Ayı’yı sekiz kez yeniden yazdığı, mükemmeli ararken basitlikten ayrılmamayı kendine ilke edindiği bilinmektedir. Bense bu iki oyunu farklı bir olay örgüsü içinde birbirine bağlayarak tek bir oyun olarak birleştirmek istiyordum. Aynı zamanda Çehov’un oyunlarının dramatik yapısını da bozmak istemiyordum. Sonunda düşünme sürecim ve yaratım heyecanı beni bu iki oyunu ‘prova’ olarak birleştirme fikrine ulaştırdı fakat çağdaş yorumdan hareketle bugün hayali herhangi bir tiyatroda geçen “Ayı & Bir Evlenme Teklifi” provası kurgulamak da değildi niyetim, metinleri yazıldığı dönemde geçirmek, dönemin büyüsünü hissetmek ve hissettirmek istiyordum. Dönem konusunda tamamen içgüdüsel olan ısrarcılığım beni Moskova Sanat Tiyatrosu’nda Anton Çehov, Konstantin Stanislavski ve Olga Knipper’ın birlikte ürettiği, tiyatro için yeni bir biçim, tarz ve gelecek, onların deyişiyle ‘teatral devrim’ düşledikleri döneme götürdü. Oyun kişilerinden başka hayalimde gerçek bir yazar, bu yazarın yazdığı metinleri sahneleyen bir yönetmen ve yazarın oyunlarının hemen hepsinde rol alan, gerçek hayatta yazarın sevgilisi olan, yetenekli bir aktrist vardı. Alanlarında zirveye ulaşmış ve dünya mirasına kalıcı eserler vermiş bu üç sanatçı oluşturduğum bu yeni yapıya bu fikirler sonunda dahil oldu.