Olaylar romanın yazılışına yakın bir tarihte geçer. 1940 yıllarında İstanbul’da üniversitede felsefe öğrencisi olmuş, şimdi Ankara’da bir bakanlıkta 250 lira aylıkla küçük bir memur, otuz yaşında, evli, iki çocuk babası Nuri Kayalı, bir sabah işine giderken, evine yakın bir evin mutfağında, evliliğinde mutsuz, çocuksuz genç ve güzel Nedret’i görür. Tesadüflerin yardımıyla aralarında bir göz aşinalığı ve önce Nuri’de bir aşk başlar. Bir gün mutfağından içeri atılan mektuptaki çağrıya uyarak Nedret, Nuri ile buluşur. Kocası, Nedret’i yazın İstanbul’a göndermektedir. Yıllık iznini yazları Üsküdar’daki annesinin evinde geçiren Nuri, bu haber üzerine karısıyla çocuklarını bir hafta önceden yollayarak, İstanbul’a Nedret’le beraber, aynı kompartımanda gider. İstanbul’da buluşmaları sıklaşır. Nuri bir gün bir resim sergisine gidecekleri bahanesiyle Nedret’i, arkadaşlarından birinin garsoniyerine götürür. Nedret, durumu kapıdan girerken anlamıştır. Dakikalar ilerledikçe içinde bir şeyler yıkılan genç kadın, kapı zilinin birkaç kere çalmasıyla, düşler dünyasından kendine gelir ve Nuri’yi orada bırakarak caddenin kalabalığına karışır. Yasak aşkta aradıkları mutluluğun bir hayal olduğunu, üzgün-pişman anlamış, kurtulmak istedikleri hayatlarına dönmüşlerdir.

Oktay Akbal’ın bu romanı Türk Dil Kurumu 1958 Roman Ödülü’nü kazandı.

Kaynak: Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü / Behçet Necatigil