Zilli Şıh

 

MEYDAN ve ÇARŞI; olayların geliştiği ve dönüştüğü mekân, çarşı esnafının dünyasını kurduğu yerdir. Kimi zaman esnaflar anlatıcı rolünde, kimi zaman da KORO halinde izleyiciye seslenirler. Meydanı çevreleyen dükkanlardan yükselen sesler, oyunun ritm-ses-müzikal kimliğini oluşturur.

MEYDAN’ın ortasında, olayların tanığı ulu bir DUT AĞACI…

4 karısından en küçüğü olan Safinaz, ZİLLİ ŞIH’ı aldatmaktadır… Aşığını daha rahat görebilmek uğruna ÇARŞI’nın orta yerindeki Ulu Dut Ağacı’nı kestirmesi için Şıh’ı ikna eder.

Dut Ağacı kesilince, görsellikle birlikte sesler de ortadan kalkar. ÇARŞI susar.

DUT AĞACI’nın kesilmesi: SON SÖZ, SAV SÖZ, MASALIN SONU’dur.

Pertev Naili Boratav’ın masal araştırmalarında sözünü ettiği geleneksel öğelere (masal anlatımının dil özellikleri, tekerlemeler, zamanda sıçramalar vb.) Haşmet Zeybek Zilli Şıh oyununda çağdaş bir yorum getirmektedir.

Masalsı, düşsel bir atmosferde geçen müzikli oyun, sahne plastiğine dair zengin görsel öğeler içerdiğinden, sahnelemede pek çok değişik tarz ve teknik uygulanabilir.

 

Yazar : Haşmet Zeybek
Tür : Müzikal
Bölüm : Tek perde
Oyuncu adedi : 15 erkek – 5 kadın

Yapıt Hakkında