Dünyanın Sonuna Şöyle Bir Dönüp Baktım

Halis, sağlık bakanlığının kirli işlerini yapan bir “ötenazi birimi” çalışanıdır. Dünyanın sorunlarını görmezden gelemeyip kendi kendine bir mantık geliştirir, dünyanın kapatıp açıldığında tekrar her şeyin yoluna gireceğini düşünerek dünyaya bir virüs yayar. Bu süreçte dünya yeniden başladığında kuracağı yeni medeniyet için de bilgiye ihtiyaç duyacağından kendini bir kütüphaneye kapatır ve oradaki çalışan Ahu’yu esir alır. Kütüphane görevlisi Ahu ise dünyayı çok da umursamayan sıradan bir çalışandır. Halis’in fikri ilk başlarda ideal bir düşünceye yaklaşıyormuş gibi görünse de olaylar birbirlerine girmeye başlar, virüs insanları yeni ara bir forma dönüştürmeye ve yok etmekten ziyade içlerindeki kötünün daha fazla ortaya çıkmasına neden olur. Ahu ve Halis arasındaki duygusal gerilim mecburiyet ve tercihler arasındaki ince çizgide hareketlenir. Dünyanın sonu gelmemiştir, ancak Halis ve Ahu yeni bir dünyaya başlayabilecek motivasyonu bulmuşlar ve yalnızlıklarını yeniden tanımlayabilmişlerdir.

Tek mekan olarak tasarlanan oyun, iki kişilik yerli bir “vodvil” olarak tasarlanmış, enerjisi yüksek, gerilim unsurları barındıran ve dünya ile dünyanın sonunu aynı anda yaşatan bir hayal ürünüdür, tüm hayaller gibi bu hikaye de gerçek zemininde oluşmuştur.