Pomračenje (Blackout)

Karartma

Bir uzay şirketinde yaşanan kesinti sırasında yaşanan kabus dolu birkaç saat şirkette karanlıkta kalan her şeyi açığa çıkaracaktır. Bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.

 “Şirket”te yaşanan kabus ve orada tuzağa düşüp sıkışıp kalan insanlar hakkında “karanlık” bir oyun. Aynı zamanda “Şirket”in korunması ve gelişmesi için kimilerinin yaptıkları katkılar da söz konusu. Hope gençtir. Hope heveslidir. Hope şirkette ilk gününü yaşayan bir sekreterdir. Son derece ünlü, ilham verici, yardımlaşan, çalışanlarını seven kollayan bir şirkette çalışmaya başlamıştır.. Hope sıradan bir sekreter değildir, üst düzey bir yöneticinin sekreteridir. Belki o henüz yüksek bir pozisyonda değildir ama önünde parlak bir gelecek vardır. En azından karanlık gelene kadar. Yani elektirikler kesilene kadar. Böylece tüm elektrikli aletler devreden çıkar, mega telekomünikasyon aygıtları dahil. 

Patronu aklını kaçırmış haldedir. Hayati önem taşıyan video-konferans toplantısına nasıl katılacaktır? Hope bu konuda zekice bir fikir ortaya atar, patronunun yakındaki holdingde yapılacak toplantıya şahsen katılmasını önerir ama bunu organize etmek üzerine kalır. Şimdi Hope danışmayı bulmak ve patronunun ulaşımını organize etmek zorundadır. Eğer danışmayı, girişi ya da hatta çıkışı bulabilse bu o kadar da zor bir görev değildir. Ancak hiç kimsenin asla binadan çıkmadığını bilmemektedir. Hayır bu imkansız, mutlaka birileri olmalı. Hadi ama, Hope, umudunu yitirme. Daha çok çaba gösterirsen birini bulacaksın. Karşılaştığın herkese sor, eninde sonunda biri çıkacaktır. Ve Hope çıkışı arama yolculuğuna başlar. Kattan kata, karşılaştığı herkese sorarak, maceradan maceraya bilinmeze giden bir yolculuk onu beklemektedir. Şirketin en kirli sırlarını keşfetmeye başlar. İşi gittikçe zorlaşmaktadır ama Hope bir çözüm bulmaya kararlıdır. Bulur da, ama bulduğu şey umduğu, beklediği son değildir.

Yazar hakkında :

Una Vizek 1976 yılında Hırvatistan'ın Zagreb kentinde doğdu. Mesleği telekomünikasyon mühendisliğidir. Tiyatro sanatına 2000 yılında çağdaş dans aracılığıyla dahil oldu. Pek çok dans performansında oyuncu, ortak yazar ve yazar olarak yer aldı. 2010 yılından beri dramatik metinler de yazıyor. Dramatik eserleri: “Blackout” (2010); “Last call for Reykjavik” (2012); “The last Croats” (2013); “There's no life on Mars” (2015) (Marin Drzić Ödülü); “I haven't stopped since morning” (2017); “Borderline” adlı kısa öykü 2016 Avrupa Kısa Öykü Festivali'nde kısa öykü yarışmasında birincilik kazandı.

Yıllarca matematiğe yeteneği olduğunu düşünen Una Vizek böylece eğitimini alarak mühendis oldu. Ardından, bir iş bulup çalışmaya başladı. Yaşamı bir süre sonra doğru yöne ilerlemeye başladı, dansa başladı. Ve bir dansçı olmanın çok güzel olabileceğine karar verdi. Ve çeşitli dans performanslarında yer almaya ardından koreografi yapmaya başladı. Hala mühendisti elbette çünkü sanatçı olarak geçimini sağlayamazdı. Sonra çocuk sahibi olmanın güzel olabileceğini düşündü ve çocukları oldu. Ardından yazmak düştü aklına ve şimdi de yazıyor. Nerede durur bilinmez.